Livestreaming is uitgegroeid tot één van de belangrijkste technologieën van dit moment. De technologie zelf is niet nieuw en gaat terug tot de jaren 90 en eerlijk gezegd is het ook niet zo ingewikkeld. De impact die het echter op ons leven heeft gehad, is verbazingwekkend: het moderne internet zou er zonder livestreaming heel anders uitzien.
Het gaat verder dan gemak en heeft bijna elke denkbare industrie veranderd. Eén ding is belangrijk als het om livestreaming gaat: latentie. Het klinkt misschien als een technisch woord dat in donkere serverruimtes wordt gebruikt, maar in deze context is het erg belangrijk.
Niet alle streaming is gelijk
Latentie is in feite de vertraging tussen wanneer iets live gebeurt en wanneer je het op je scherm ziet. Het is dus duidelijk dat je bij livestreaming wilt dat die vertraging zo kort mogelijk is, anders kun je mogelijk niet op tijd reageren of kunnen er kijkers afhaken vanwege inconsistente beeldkwaliteit en gebrek aan interactie. Lage latentie maakt de hele ervaring beter en zorgt ervoor dat het natuurlijker en meeslepender aanvoelt. Bij videostreaming is de latentie ongeveer 6 seconden. Dit lijkt misschien laag, maar het daadwerkelijke gemiddelde ligt echter tussen de 5 en 18 seconden omdat er verschillende normen voor verschillende situaties gelden.
Als het gaat om livestreamsituaties waarbij interactiviteit belangrijk is zoals live Q&A’s of online veilingen, telt elke milliseconde. Nu is het niet altijd makkelijk om zo’n lage latentie te krijgen want die is afhankelijk van verschillende factoren zoals de internetverbinding, het streamingplatform en zelfs de afstand tussen jou en de server, die de stream host.
Bij videogesprekken moet de vertraging minimaal zijn. We zijn gewend aan snelle, directe reacties in echte gesprekken en videogesprekken zijn hierop geen uitzondering. Hoe dichter we bij die realtime ervaring kunnen komen, hoe gelukkiger we zullen zijn. Stel je voor dat je een gesprek probeert te voeren waarin elke zin wordt onderbroken door een paar seconden stilte. Dit is niet alleen vervelend, maar het maakt het ook moeilijker om elkaar te begrijpen. Frustrerend, toch? Het is alsof je een gesprek probeert te voeren met iemand aan de andere kant van een ravijn. Zoals je merkt, is een lage latentie een belangrijke factor als we willen dat onze livestreams en videogesprekken werken zoals bedoeld.
Verder zijn er ook echte tijd spellen in Nederland, waarbij een lage latentie nog belangrijker wordt. Deze spellen worden gespeeld met een live dealer die je via een webcam kunt zien. Omdat ze live worden gespeeld, is een lage latentie cruciaal voor de spelervaring. Dit voorbeeld laat dus nog maar eens zien dat niet alle soorten streaming dezelfde latentie-eisen hebben. Waar videostreaming een hogere tolerantie kan hebben, zou iets als livecasinospellen een minimale tolerantie moeten hebben.
Zullen de eisen voor lage latentie onze infrastructuur onder druk zetten?
Al dit gepraat over technologie betekent dat er een infrastructuur achter zit: enorme ruimtes vol met servers, kabels en drukbezette technici. Maar waar komt latentie dan in het spel? Stel je voor: miljoenen mensen over de hele wereld zetten allemaal hun VR-bril op voor een snelle livestream in virtual reality. Zoiets als de metaverse, maar dan op steroïden. Zoals je je kunt voorstellen, is dat een enorme hoeveelheid data die heen en weer vliegt. Het moet snel gaan, bliksemsnel, wat een enorme druk op onze huidige netwerken en datacenters legt.
Onze huidige infrastructuur is gewoon niet gebouwd voor dat soort verzoeken. We hebben grotere ‘pijpleidingen’, krachtigere servers en slimme technologie nodig om bij te blijven. En het is niet alleen VR die de grenzen verlegt. Ook bij zelfrijdende auto’s en zaken zoals chirurgie op afstand zijn minimale vertragingen (lage latentie) uiteraard van cruciaal belang. Zelfs gewone streamingdiensten worden steeds veeleisender. Al deze zaken vragen om een lage latentie om naadloos te kunnen werken en dat betekent dat er serieus in onze infrastructuur moet worden geïnvesteerd.
Gelukkig gebeurt dit al, want het is zeker niet zo dat technici wachten totdat er een ramp plaatsvindt. We herinneren ons allemaal wel hoe het ging toen het coronavirus de wereld trof en iedereen naar huis ging om te werken. Plots voelde het alsof het hele internet op inbelverbinding draaide. Als deze omstandigheden ons iets duidelijk hebben gemaakt, dan is het wel hoe kwetsbaar onze digitale wereld is en hoe afhankelijk we zijn van enen en nullen. Hopelijk kan de infrastructuur de steeds toenemende vraag naar snellere verbindingen bijbenen, wat uiteindelijk zal leiden tot een digitale wereld met lage latentie.
